»»»»»سایه در خورشید

دارم فکر می‌کنم؛این چقدر خوب است که حس می‌کنم خیلی خیلی خوشبختم چون به همه‌ی آرزوها و خواسته‌هایم در زندگی به یاری خدا و همّت خود رسیده‌ام! خدا را البته بی‌اندازه شکر...و این چقدر خوب‌تر که می‌بینم به هیچ‌یک از ناخواسته‌هایم هم به لطف و عنایت خدا هرگز نرسیدم! خدا را این‌بار خیلی خیلی بیش‌تر شکر....دارم فکر می‌کنم؛این چقدر عالی که حالا از خودم و زندگی‌ام خیلی راضی‌ترم! خیلی راضی‌تر از قبل!و عالی‌تر این‌که قطعاً خداوند هم ان‌شاءاللٌه متقابلاً...!.باز دارم فکر می‌کنم؛شاید همه‌ی این‌ها علتش چیزی نباشد جز دیدن تنها یک خواب!خوابی از سر لطف بی‌حد و عنایت خاص پروردگار!خوابی بسیار دل‌چسب و به شدّت شیرین و بی‌نهایت دوست‌داشتنی!خوابی که بی‌خوابم کرد و بی‌قرار..‌.خوابی که بیدارم کرد!آن‌قدر بیدار که حالا دیگر این روزگار است که باید بخوابد تا ببیند شاید شبی خوابِ یکی از آن روزهای تلخ‌تر از زهر را...!.آهای روزگار!این خط و این هم نشان!فکر کن تو هم شبی خواب ببینی حتی یک آه برگردم از این راه!.آری...آه را باید راه رفت!رآه........‌...گفتم:آن‌قدر که در آینه دیدم رخ ماهت...شبیه تو شدم من!​​​​.گفت: آری؛خواهی نشوی گمراه، هم‌رنگ شهادت شو! ​​​​​.+ اینم گفت و شنودی کوتاه و دلی! بخوانید, ...ادامه مطلب